วันนี้ขอทำตัวเป็นเซียนกุนเชียง เนื่องจากมีเพื่อนรักเพื่อนเกลอย้ายรกรากมาอยู่ร่วมประเทศแต่เป็นฝั่งนอร์ธอีสต์ แล้วเราต่างก็เป็นบิ๊กแฟนของคุณกุนเชียงเค้า ก็ได้แต่ไล่ล่าหายี่ห้อที่อร่อยถูกปากเฉกเช่นที่เคยลิ้มรสตอนอยู่ที่เมืองไทย หลายปีผ่านมา ลองมาหลายยี่ห้อ ก็พบว่ายี่ห้อ “แช้มป์“ อร่อยสุดๆ และผลิตโคยคนไทย แถมเขายังลืออีกว่าต้นตำหรับเป็น “รอยั่ล-เซเลบ“ เสียด้วย ไม่รู้ว่าจริงหรือป่าว เอาเป็นว่า อาร้อยยยยย….อาหร่อย
ส่วนตัวแล้วชอบเหวยกุนเชียงมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก ตอนนี้ก็มาปลูกฝั่งให้สาวก (ลูกๆ) หลงไหลคลั่งไคล้ในกุนเชียงเหมือนแม่ ก็เลยต้องมีติดบ้านไว้เสมอๆ ส่วนวิธีการทำให้สุก ก็ทำอยู่ 2 วิธี คือทอด กับ อบในเตาติ๊ง (เตาติ๊ง คือ เตาอบไฟฟ้าขนาดเล็กถึงจิ๋ว-เมื่อหมดเวลาที่ตั้งไว้มันจะส่งเสียงดัง “ติ๊ง“ กระจ่างป๊ะ 5555)
ดูสารรูปเตาติ๊ง (ศพ) อันเก่า กับ อันใหม่ที่เพิ่งลากมาเสียก่อน คือ จะเอาเตาไว้ใช้นอกบ้าน ไว้อบสารพัดตามชอบ ไม่ต้องกลัวกลิ่น ไม่ต้องกลัวว่าจะทำให้บ้านร้อน ราคาย่อมเยา เหม็นขี้หน้าหรือสกปรกเกินทำใจก็จับโยนทิ้งไป จริงๆ แล้วมีอีกหนึ่งอันจิ๋วมากๆ เอาไว้ในบ้าน ไว้อบโทสต์หรืออุ่นพิซซ่า ไม่ชอบอุ่นอาหารบางจำพวกในเตาไมโครเวฟ ส่วนเตาปิ้งหนมปังก็ทำอะไรไม่ได้มากนอกจากปิ้งหนมปัง สู้เตาติ๊งไม่ได้เลย ส่วนเตาอบใหญ่ ก็ไว้อบเค้ก อบอะไรที่เป็นการใหญ่ แต่หน้าร้อนจะหลีกเลี่ยง เพราะมันทำให้บ้านร้อนมากๆ ไม่ชอบเลย
เริ่มด้วยการอบกุนเชียงในเตาติ๊ง
1) หั่นครึ่งตามยาวตลอดแนว
2) บั้งด้านนอก (โค้งๆ น่ะ) ห่างๆ ถี่ๆ ตามชอบ โดยไม่ต้องให้ลึกมากนัก เหตุที่ต้องบั้งก็เพราะ ถ้าเอาเข้าอบเลยโดยไม่บั้ง ท่านก็จะงอ โง้ง โก่ง โค้ง นอกจากไม่สวยงามแล้ว อาจทำให้ไหม้เกรียมในส่วนที่โก่งโค้งเป็นเขากระบือนั่นได้
3) เอาด้านแบนวางลงบนถาด
4) อบ อบ อบ จนดัง “ติ๊ง“
เสร็จพิธีนำออกมาทานกับ ข้าวสุก ข้าวสวย ข้าวต้ม ข้าวเหนียวตามชอบ อยากหั่นเป็นคำๆ ก็เชิญตามชอบ แบบนี้เอาไปยำก็ดีนะ…สิบอกไห่ (แต่ตัวเองไม่ชอบยำกุนเชียง-แล้วเจือกแนะนำ คือชอบทานเพียวๆ 55555)
วิธีที่ 2 คือ ทอดกุนเชียงด้วยน้ำ
1) หั่นกุนเชียงเป็นแว่นๆ หนาบางตามชอบ
2) เอาฝูงกุนเชียงที่หั่นแล้วโยนลงในกะทะ เติมน้ำพอท่วม
3) ต้มให้น้ำงวดลงเรื่อย หมั่นคนเป็นระยะ
4) พอน้ำงวด ก็ต้องคนอย่างแข็งขัน เบาไฟลงนิดหน่อย
5) คนจนเห็นว่างวดได้ที่จะเห็นจาก น้ำมันและความหวานจากกุนเชียงที่ออกมา ก็จะเคลือบกุนเชียงจนมันแผล่บ สวยงามและอร่อยมาก…ขอบอกกกกก…
